upoważnić

upoważnić
глаг.
• авторизовать
• дозволить
• дозволять
• озаглавить
• позволять
• поручать
• разрешать
• разрешить
• санкционировать
• уполномочивать
• уполномочить
* * *
upoważni|ć
\upoważnićj, \upoważnićony сов. 1. уполномочить, снабдить полномочиями;
\upoważnić kogoś do odbioru towaru дать кому-л. доверенность на получение товара, доверить кому-л. получить товар; 2. kogo do czego дать право кому на что; nikt cię nie \upoważnićił do tego, aby... тебе никто не давал права...
+

1. upełnomocnić 2. uprawnić

* * *
upoważnij, upoważniony сов.
1) уполномо́чить, снабди́ть полномо́чиями

upoważnić kogoś do odbioru towaru — дать кому́-л. дове́ренность на получе́ние това́ра, дове́рить кому́-л. получи́ть това́р

2) kogo do czego дать пра́во кому на что

nikt cię nie upoważniił do tego, aby... — тебе́ никто́ не дава́л пра́ва...

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Полезное


Смотреть что такое "upoważnić" в других словарях:

  • upoważniać — ndk I, upoważniaćam, upoważniaćasz, upoważniaćają, upoważniaćaj, upoważniaćał, upoważniaćany upoważnić dk VIa, upoważniaćnię, upoważniaćnisz, upoważniaćnij, upoważniaćnił, upoważniaćniony «dawać komuś prawo, pełnomocnictwo do wykonania pewnych… …   Słownik języka polskiego

  • mediacja — ż I, DCMs. mediacjacji; lm D. mediacjacji (mediacjacyj) książk. «pośredniczenie w sporze, zwłaszcza między państwami, mające na celu ułatwienie stronom dojścia do porozumienia» Pokojowa mediacja. Mediacja w konflikcie granicznym. Podjąć się… …   Słownik języka polskiego

  • upełnomocnić — dk VIa, upełnomocnićnię, upełnomocnićnisz, upełnomocnićnij, upełnomocnićnił, upełnomocnićniony upełnomocniać ndk I, upełnomocnićam, upełnomocnićasz, upełnomocnićają, upełnomocnićaj, upełnomocnićał, upełnomocnićany «upoważnić kogoś do działania,… …   Słownik języka polskiego

  • upoważnienie — n I 1. rzecz. od upoważnić. 2. lm D. upoważnienieeń «uprawnienie, pełnomocnictwo upoważniające do wykonania czegoś» Pisemne, ustne upoważnienie. Upoważnienie do podjęcia, na podjęcie pieniędzy. Dać komuś upoważnienie do czegoś. Robić coś z… …   Słownik języka polskiego

  • upoważniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upoważniaćam, upoważniaća, upoważniaćają, upoważniaćany {{/stl 8}}– upoważnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, upoważniaćnię, upoważniaćni, upoważniaćnij, upoważniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać komuś prawo do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • upoważnienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. upoważnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}upoważnienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. upoważnienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} pełnomocnictwo umożliwiające… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»